به عنوان یک دوستدار کتاب نمایشگاه کتاب تهران منطقاً باید برایم مدینه فاضله باشد، ولی عذاب الیم فکر میکنم تعبیر بهتری باشد برایش. برای یک هموطن تهرانی نمایشگاه کتاب فکر میکنم خیلی تجربهی بهتری باشد، با مترو و تاکسی میرود، حسابی میگردد و خریدش را میکند و برمیگردد ولی برای من دانشجوی شهرستانی اینطور نیست، وسط اردیبهشت ماه که اوج امتحانات میانترم است باید یک آخر هفتهام را بیخیال درس خواندن بشوم و بروم تهران، چند ساعت خستگی رفت و برگشت، هوای گرم، گیر نیاوردن بن، شلوغی و خیلی چیزهای دیگر را تحمل کنم تا چندتا کتاب بخرم. ولی با تمام این مشکلات دیروز به نمایشگاه کتاب رفتم.